Sensownie:)

Jestem mamą, nawet czasami mamusią i to daje mi moc. Mam masę energii i chęci do działania i co??? Wracam do pracy i cały czas odbijam się a to jednej a to od drugiej ściany. Najpierw to była ściana "nie wiem". Ptam: Co mogę robić? Słyszę: "Nie wiem. Masz za dużo zaległości". Zatem Szkolę się... - słyszę "potrzebuję ludzi wyśmiganych". Ok. rozumiem, szukam dalej, choć teraz to szukanie ze złością i lekkim poczuciem, że ktoś tu się nie przygotował na powrót pracownika. Że ktoś, jest ze mną nieszczery..., że komuś się nie chce, że ktoś ma mnie gdzieś...Mam pretensje i je wyrażam (chcę być fair). Przez chwilę mam wrażenie, że coś się zmieni...okazuje się, że jestem bardziej naiwna niż ustawa przewiduje. Wszystko się ciągnie, procesy, procesy...decyzje, które podejmuje się miesiącami...
W końcu telefon, kawa, kolejny telefon i... nowe możliwości? Z wielką rezerwą podejmuję wyzwanie, szansę...sama nie wiem co to ale dzisiejsze spotkanie sprawiło, że poczułam się szczęśliwa. Super dziewczyny, świetna idea i wiem, że to właśnie mogłabym robić.
Organizacja, tworzenie, współpraca po to, żeby powstało coś dla nie tylko dla nas ale także dla innych mam, dzieci a nawet tatów:)
Nie mówię zbyt konkretnie, bo nie chcę zapeszać ale jak się uda, na pewno to odnotuję.
Piszę to, bo muszę o tym pamiętać. Muszę wiedzieć, że jest coś, co sprawia mi ogromną frajdę i to musi stać się moim celem, do którego mam obowiązek dąrzyć. Im więcej przeciwności, tym większa będzie satysfakcja. Sama nie dam rady. To wiem. Ale usłyszałam dziś od świetnej dziewczyny, bebeczki...kobiety, mamy,  że mam w niej przyjaciela. I to chyba najważniejsze. Tak sobie myślę - będzie dobrze! Razem damy rade. A jak do tego wszystkiego widzę moją małą wariatkę...
Milenka coraz więcej mówi...a nawet śpiewa. Hitem są Kaczuszki i Pociąg, co odczuwa cała nasza rodzina...nawet tata musi machać skrzydełkami i kręcić kuprem a od czasu do czasu zrobić "Ciuch, ciuch!!!"

Prawdziwa radość życia...;)